دُل حسین عامری، دلتنگ

زنده یادِش علی خدا رحمت کند باید گفت که این شعر مثل یه نور توی تاریکی بود. دلم تنگ واسه حسین. دلم/می خواد/آرزو دارم یه بار check here دیگه اون صدای رو بشنوم. یادِ حسین عامری، یادِ عشق باید زنده نگه داشت.

آهنگِ درد، هوای گریه

هر لحظه که می گذرد , دل درگیر آشوب و غم می باید. مرغ دلخراش و هوا گریه زیر هم می‌شود . چنانچه که عشق در دل انسان افتد.

صداي جان، حسرت ديدار

دل هر عاشق ، بسته به یاد اوست و می‌سپرد} صدای جان را. حسرت دیدار ، چشم را رها نمی‌کند. شب ها، که آسمان با ستارگان روشن شود, صدای جان او را در رستگاری می‌شنود.

حسین عامری؛ زخم دلتنگی

یادم می‌آید وقتی/ آن زمان /هنگامی که اولین بار شنیدم/ خواندم/ دیدم نامش ، یک احساس/ حس/ Vibe عجیب و غریب در دلم رخ داد. حسین عامری، شاعر دلتنگی او/ او را / آن است. شعرهایش پر از غم/ اندوه/ درد و دلشوره/ اضطراب/ افسردگی

است . هر بیتش یک نوحه/ ترانه/ قطعه از دوری و رنج.

هزار غم دلباخته‌ی حسین عامری

در شاعرانه دل امیدوار غم ، حسین عامری سرازیر دریا می کند . عبارات او، مرهم غم است. در نوشته های او ، عشق به حیاط می رسد .

او دردها را با ظرافت به شعر می آورد.

قطعه‌ی غم، یادگاری گریه ماتم

هر اهنگِ اشک گویی یادگاری از دقایق غمگین. از آن صدا|موسیقی| شعر داستان ماهر غم را می خواند و بنا می‌گذارد شکل متراکم از (سکوت). آن

در گوشِ من, ه! اهنگِ اشک پنهان کننده از زمان حال.